Unihokej jest sportem drużynowym, w który gra się przy pomocy plastikowych kijów zakończonych kompozytową blendą, dzięki którym w łatwy sposób można operować i strzelać na bramkę przeciwnika lekką, plastikową piłką. Unihokej (zwany również floorballem) jest szczególnie popularny w Szwecji, Finlandii, Szwajcarii, oraz w kilku innych krajach takich jak Norwegia, Polska, czy Czechy. Poza Europą, floorball systematycznie zwiększa swoją popularność w Kanadzie, Singapurze, Japonii, Australii oraz w Stanach Zjednoczonych.

Podczas meczu unihokeja, na boisku znajduje się 12 zawodników, oraz dwóch równorzędnych sędziów wspólnie podejmujących decyzje. Głównym celem gry jest strzelenie większej ilości goli od przeciwnika, przedostając piłeczkę strzałem do bramek, znajdujących się po przeciwnych stronach boiska. Zawodnik może kontrolować piłeczkę jedynie blendą – nie może używać rąk, ramion ani głowy. Jedynie raz może użyć innych części ciała (przed kolejnym dotknięciem piłki ciałem, musi najpierw posłużyć się blendą). Taki przywilej może wykorzystać odbierając wysoką piłkę na klatkę piersiową (lecz nie może wtedy odrywać obu stóp od ziemi), lub przyjmując ją stopą podczas podania od zawodnika ze swojej drużyny. Nie może jednak używać nogi do strzału na bramkę lub podania.

Drużyna składa się z pięciu zawodników grających w polu oraz bramkarza, którego priorytetowym zadaniem jest zatrzymanie piłki zmierzającej do bramki. Pole do gry to prostokąt 40 x 20 metrów otoczony przez bandy o wysokości 50 centymetrów, zaokrąglające się przy rogach boiska. Bramka ma wymiary 1,60 x 1,15 metrów i 65 cm głębokości. Kije mają długość trochę powyżej metra. Zrobione są z plastiku lub z lekkiego włókna węglowego. Sam trzon (kij bez blendy) nie jest dłuższy niż 99 cm. Piłka do gry jest plastikowa, o średnicy 72 mm i maksymalnej wadze 23 gramów. Ma ona 26 dziurek.